بررسی تاثیر و عملکرد آتریوم های مدرن در معماری پایدار (تحلیل نمونه های داخل و خارج از ایران)

آتریوم به معنای حیاط داخلی یا مرکزی است که در معماری سنتی ایران گودال باغچه ها ویا گلخانه هایی با سقف شیشه ای بوده است. در معماری بومی روم باستان به در ورودی حیاط کلیساهای دوره صدر مسیحیّت اطاق می شده است. آتریوم ها این روزها به صورت یک فضای محصور می باشد که به صورت عمودی و به ارتفاع چند طبقه ایجاد می شود. و نور طبیعی را به داخل بنا هدایت می کند، آتریوم ها بنا به نحوە قرارگیری در پلان و کارکرد انواع مختلفی دارند، که در این مقاله بررسی می شود. در معماری مدرن پایداری در طراحی بناهای بلند مرتبه به عنوان یکی از مهم ترین منابع مصرف انرژی در حوزه ساختمان، از دغدغه های اصلی طراحان پایدار قلمداد می شود. این موضوع در مورد آسمان خراش های اداری اهمیت بیشتری پیدا می کند. این فضاها نیاز به نور کافی، تهویه مناسب و شرایط آسایش حرارتی دارند، که با تعبیه آتریوم می توان این مساله را حل کرد. با بررسی فرم ها و ساختار و شکل هندسی آتریومها و شرایط اقلیمی منطقه می توان میزان دریافت نور و انرژی را به صورت بهینه تنظیم کرد.