بررسی روش تدریس استقرایی در مقطع ابتدایی

رشد روزافزون دانش بشر و پیشرفتهای شگرف فناوری موجب شده نظامهای آموزشی جهان به دنبال تغییر در ساختار و محتوای آموزشی خود باشند و ضمن کنار گذاشتن روشهای منسوخ و قدیمی به روشهای نوین و فعال تدریس روی آورند؛ تا بتوانند آینده سازانی مستقل، خود اتکا و خودراهبر پرورش دهند. جهان پرتلاطم امروز، به ذهنهایی خلاق و پردازشگر نیازمند است؛ ذهنهایی که بتوانند داده های متعدد و پراکنده را در کوتاهترین زمان ممکن گردآوری، سازماندهی، و ایده های ناب به دست آمده از ادغام اطلاعات را در عمل، اجرایی کنند. بنابراین باید در مدارس از روش های تدریسی استفاده کنیم که این ویژگی ها را در دانش آموزان ایجاد و تقویت کند. این مقاله با هدف بررسی روش تدریس استقرایی به رشته تحریر در آمده است. مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با مطالعه اسناد و منابع موجود نگاشته شده است. برای دستیابی به هدف کلی این پژوهش پس از مروری بر مفاهیم بنیادی آموزش و یادگیری، روش تدریس استقرایی، پیشینه پژوهش های مرتبط با آن مورد مطالعه قرار گرفته و مراحل، آن بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد تدریس استقرایی تاثیر مثبتی بر یادگیری دانش آموزان دارد و موجب تعمیق یادگیری و ابتکار عمل فراگیران میشود