بررسی تاثیر بهزیستی روانشناختی در نحوه گذراندن اوقات فراغت در ورزشکاران نخبه

هدف از تحقیق بررسی تاثیر بهزیستی روانشناختی در نحوه گذراندن اوقات فراغت در ورزشکاران نخبه بود. روش تحقیق حاضر توصیفی بوده و شیوه اجرای تحقیق به‌صورت میدانی و ازلحاظ گردآوری اطلاعات کمی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه تحقیق شامل کلیه ورزشکاران نخبه در کشور بودند که حداقل در یک مسابقه ورزشی در سطح کشور مقام آور بودند؛ با مراجعه به جدول مورگان نمونه آماری تحقیق 384 نفر (172 نفر زن و 212 نفر مرد) انتخاب شد. برای دستیابی به اهداف تحقیق از دو پرسشنامه ورزش اوقات فراغت هالر و همکاران (2006) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (2004) استفاده شد. برای تعیین روایی محتوایی و صوری پرسشنامه به تائید 10 نفر از اساتید تربیت‌بدنی و مدیریت ورزشی رسید و نظرات آن‌ها در پرسشنامه‌ها اعمال شد و اصلاحات مورد نظر انجام و پرسشنامه نهایی تهیه شد. جهت پایایی پرسشنامه از ضرایب کرونباخ استفاده شد که به ترتیب (88/0) و (82/0) محاسبه گردید. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد و از آزمون همبستگی برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق و رگرسیون چندگانه برای بررسی تاثیر متغیرها استفاده شد. نتایج یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که بین میانگین نظری با میانگین تجربی وضعیت سطح بهزیستی روانشناختی و نحوه گذراندن اوقات فراغت ورزشکاران نخبه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین مشخص شد که بهزیستی روانشناختی توانایی پیش‌بینی متغیر ملاک اوقات فراغت را دارد. درنتیجه لازم است بین دستگاه‌های اجرایی مرتبط برای تقویت و ارتقای نحوه گذراندن اوقات فراغت کمک گرفته و تعامل مناسب ایجاد گردد.