بررسی اثربخشی act بر میزان انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی در فرزندان طلاق نوجوان پسرشهرستان کردکوی

حل مساله فرایندی نظام مند می باشد که بر تحلیل موقعیت مسئله، تمرکز داشته و بیانگر توانایی اشخاص در غلبه بر موانع و دستیابی به اهداف می باشد.هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی در فرزندان طلاق نوجوان پسر است. از طرفی روان درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) از جمله روش های درمانی موج سوم است که بر تغییر کارکرد افکار و احساسات به جای تغییر شکل، محتوا یا فراوانی آنها تاکید می کند. روش این مطالعه،آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی فرزندان طلاق نوجوان پسر محصل شهرستان کردکوی در سال تحصیلی 97-98 بود. روش پژوهش،طرح نیمه آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون باگروه کنترل بود. با نظر استاد راهنما 20 نفر با توجه به ملاک‌های ورودبه پژوهش به روش دردسترس انتخاب،سپس به‌تصادف در دو گروهآزمایش (10 نفر) وکنترل (10 نفر) گمارده شدند.شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های انگیزش تحصیلی وپرسشنامه رضایت از زندگی جهت جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد و ازتحلیل کوواریانس برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه سطح معناداری مربوط به آموزش act بر روی فرزندان طلاق پسر نوجوان تاثیرگذار است؛ و در فرضیات دیگر نیز می‌توان پذیرفت که آموزش act بر انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی فرزندان طلاق دانش‌آموزنوجوان پسر تاثیرگذار است.