چالش‌های آموزش زبان دانش‌آموزان پایه اول ابتدایی در آموزش مجازی در دوران کرونا با نگاهی به پسا کرونا

زبان ابزاری است که انسان را به اظهارنظر درباره خود و انتقال مفاهیم و نمادهای موجود در فرهنگ قادر می‌سازد که به‌وسیله افراد خلق شده است (سوینچ، 2009). به‌طورکلی، گوناگونی نظریه‌های زبان‌آموزی کودک، حاکی از پیچیدگی فرایند زبان‌آموزی است. هرکدام از نظریه‌ها، نگاه متفاوتی به ماهیت انسان دارد. نظریه‌هایی که اعتقاد دارند انسان بدون هیچ‌گونه توانایی خاصی متولد می‌شود، یادگیری زبان کودک را متاثر از محرکه‌ای محیطی و اصول شرطی شدن می‌دانند. در مقابل کسانی که اعتقاد دارند کودک با مجموعه‌ای از توانایی‌ها و استعدادهای زبانی متولد می‌شود، به نقش وراثت در زبان‌آموزی تاکید دارند. مبانی نظری مربوط به یادگیری زبان برخاسته از نظریه‌های عام روانشناسی یادگیری مانند نظریه‌های رفتاری، نظریه‌های مبتنی بر شناخت گرایی و نظریه‌های رفتارگرایی شناختی هستند. بااین‌حال، نظریه‌های یادگیری فطری زبان و نظریه یادگیری پردازشی زبان (تعاملی)، گروه دیگری از نظریه‌های یادگیری زبان را تشکیل می‌دهند که خاص زبان‌آموزی هستند. بر اساس نظریه یادگیری پردازشی زبان (تعاملی) یادگیری‌های زبانی انسان، نتیجه فعالیت مستمر پردازش داده‌های زبانی در ساخت شناختی کودک است که از محیط دریافت می‌گردند. در این نظریه رشد مهارت‌های ارتباطی در محیط واقعی، نقش مهمی در یادگیری مهارت‌های زبانی کودک دارد (عصاره و همکاران، 1398). هدف عمده آموزش دوران ابتدایی، پرورش استعدادها و قابلیت‌های بالقوه کودکان است. در میان کودکان سنین مشابه، تفاوت‌های فردی قابل‌توجهی وجود دارد و این ویژگی‌ها نقش مهمی را در توانایی کودکان برای به یادآوردن رویدادها به‌طورجدی ایفا می‌کنند (بن دیانا، 2018). بحران‌های بهداشت عمومی می‌تواند احساسات منفی قابل‌توجهی را در راستای استرس و نظریه‌های خطر درک شده ایجاد کند. از اواخر دسامبر 2019، پنومونی ویروس کرونا از طریق انتقال انسان به انسان رخ‌داده و در حال حاضر 224 کشور جهان را درگیر کرده است (وبگستر جهان سنجی ، 2021). برای دانش‌آموزان، استرس‌های مرتبط با کرونا ممکن است شامل نگرانی‌های سلامتی ناشی از افزایش موارد، پیامدهای راهبردهای فاصله‌گذاری/انزوا و اختلال در شروع کلاس‌ها و امتحانات باشد (کاوو و همکاران، 2020). این‌ها ممکن است منجر به احساس ناامیدی، ترس از مرگ و سرخوردگی شود که ممکن است در بین دانش‌آموزان در قرنطینه افزایش یابد. علاوه بر این، غیرقابل‌پیش‌بینی بودن و بی‌ثباتی وضعیت در مورد زمان و نحوه مدیریت بیماری و کاهش خطر به‌ویژه ممکن است چالش‌برانگیز باشد (زندی فر و بدرفام، 2020). در حالت قرنطینه و خارج از محیط و برنامه مدرسه، ممکن است دانش‌آموزان استرس، اضطراب، عصبانیت، کسالت، تنهایی و سایر احساسات را با تاثیرات کوتاه‌مدت و بلندمدت تجربه کنند. اخبار، اطلاعات غلط و شایعات در مورد کرونا ممکن است افکار و احساسات منفی را در دانش‌آموزان و آینده آن‌ها افزایش دهد (سازمان بهداشت جهانی، 2020). دانش‌آموزان علیرغم خطرات و مشکلات غالب، سطوح بالاتری از موفقیت را ابراز می‌کنند (احمد و همکاران، 2018). از طرف دیگر، بسیاری از تجربیاتی که دانش‌آموزان در طول مدت انتشار کووید-19 تجربه کرده‌اند یا خواهند کرد، می‌تواند باعث مشکلات جدی یا مزمن شود که ممکن است مانع موفقیت تحصیلی آن‌ها شود. تحصیلات بعد از کووید-19 از جهات مختلف تفاوت اساسی خواهد داشت. آینده آموزش‌وپرورش می‌تواند از تحقیقات بیشتری که هدف آن بهبود درک افراد از دوره تحصیلی و چگونگی توسعه آن است، سود ببرد. همه دانش‌آموزان و مربیان برای گذر از این بیماری همه‌گیر و سازگاری با تاثیر عظیمی که بر آموزش دارد، به روش‌های نوین آموزشی ازجمله امکانات و تجهیزات اینترنتی، مجازی و دیجیتالی زیادی نیاز دارند (بیل، 2020). در این پژوهش نظریه فطری و تعاملی به‌عنوان بنیان فهم تجربه زبان‌آموزی دانش‌آموزان در دوران کرونا قرارگرفته تا تم‌های چالش‌های زبان‌آموزی احصا شوند. از این مطالعه، پژوهشگر به دنبال کشف تجربه رویارویی دانش‌آموزان با زبان‌آموزی در بحران کووید-19 بود تا این خلا پژوهشی تجربه زبان‌آموزان با سعی در پاسخ‌دهی به سوال اصلی مبنی بر اینکه چالش‌های زبان‌آموزی در دوران کرونا چیست، این شکاف را پُر کند.