بررسی ویژگی ها و معیارهای آرزو از منظر آموزه های دینی با تکیه بر دیدگاه شهید مطهری(ره)

خداوند به مدد ابزارهای وجودی که در اختیار انسان قرار داده، از انسان با تعالوا دعوت می کند. انسان با تکیه بر آرزوی ممدوح از آن به رحمت الهی تعبیر شده است. گرچه آرزو ودیعه الهی در ضمیر انسان هاست اما آرزوهای واهی که بدون پشتوانه عقل و عمل، انسان را به خود مشغول می کنند، نتیجه ای جز خسران ابدی نخواهد داشت. آرزو یک امر انکارناپذیر است و همه ی انسان ها دارای آرزو می باشند. آرزو توسط نگرش و تفاوت بین انسان ها و مشاهده محدودیت های خود و دارایی های دیگران ایجاد می شود. در اینجا یک پرسش اساسی نیز مطرح میگردد: معیارهای آرزو در قرآن و حدیث چیست؟ در پاسخ به این سوال در قرآن برای آرزو مصداق هایی بیان شده که بالاترین نوع آن رسیدن به لقاء الهی می باشد، نوع مذموم آرزو در روایات مورد نکوهش قرار گرفته است. تحقیق حاضر به بررسی ویژگی ها و معیارهای آرزو از منظر اموزه های دینی با تکیه بر دیدگاه شهید مطهری(ره) پرداخته و مصداق هایی برای آرزوی ممدوح بیان کرده است. معیار آرزوی مذموم طولانی بودن، بدون معنویت بودن آن است. ویژگی آرزوی مطلوب معقول بودن و در جهت رشد و تکامل معنوی بودن آن می باشد.