بررسی تطبیقی حکمت جریان آزمایش الهی از طریق نعمت ونقمت درآثاراستاد مطهری وتفسیرنمونه

مسئله ی امتحان وآزمایش الهی، یکی از محوری ترین مباحث قرآنی است که جایگاه ویژه ای در کلام متکلمان ومفسران اسلامی داشته ونظرات مختلفی درباره آن ارائه شده است. این نوشتار پس از مفهوم شناسی واژه هایی هم چون امتحان، ابتلاءو فتنه، به این نکته می پردازد که، حکمت جریان آزمایش الهی به وسیله ی نعمت ونقمت باعث پیدایش سوالاتی شده که بزرگانی هم چون استاد مطهری(ره) وآقای مکارم شیرازی، در آثار خود به تفصیل به پاسخ های آن پرداخته اند. آن چه در این نوشتار مورد توجه قرار گرفته است پاسخ‏گویی به برخی از این پرسش‏ها از نگاه این دوعالم بزرگوار به عنوان متکلم ومفسر می باشد. بر پایه نصّ صریح قرآنی، سنّت «امتحان» یکی از قوانین تشریعی الهی است که تاثیر بسزایی در سعادت و شقاوت انسان‌ دارد. امتحان الهی امری دائمی است، که بسامد گسترده ی آن در آثار تفسیری آقای مکارم شیرازی و آثار استاد مطهری(ره)، رسالتی بزرگ را گوش‌زد می‌کند. همه ی انسان‌ها در هر مقامی، حتّی پیامبران الهی، برای تکامل و تعالی، از امتحان فردی، خانوادگی، قبیله‌ای، گروهی، قومی وبه طور کلی آزمون شدن به وسیله ی نعمت ها ونقمت ها مستثنی نیستند. نتیجه ی پژوهش حاضر، حکایت از کلمه ای کلیدی دارد که پیش زمینه ی اصلی همه امتحان‌های الهی درتفسیرنمونه قرآن کریم وسخنان استاد مطهری(ره)، مدّ نظر تحقیق است، امتحان الهی سبب تامین سعادت انسان است و هدف هر امتحانی شناخت نفس، ظرفیت، تعالی و تکامل و یکی از امورضروری در تامین سعادت انسان است تا به اصل خویش بپیوندد.