واکاوی عوامل تربیت از دیدگاه شهید مطهری و تاثیرآن در سلوک اجتماعی

تربیت یک ضرورت اجتناب ناپذیر در زندگی اجتماعی انسان است. آدمی برای ادامه حیات انسانی و نیل به کمال لایق خود ناگزیر است با دیگران بیامیزد و عضو جامعه بشری باشد و در فعالیت‌های اجتماعی با آنان همکاری نماید. تربیت، تجربیات نسل‌های گذشته را به نسل‌های بعد منتقل می‌کند و راه و رسم زندگی را به بشر می‌آموزد، تربیت برنامه هماهنگی فرد با اجتماع است، تربیت عواطف و احساسات را اندازه می‌گیرد و تمایلات انسان را به راه صحیح هدایت می‌نماید و روابط شخص را با اجتماع بر اساس شیوه صحیح منظم می‌سازد. تربیت صحیح یکی از مهمترین ارکان سعادت بشر است، تربیت رمز کامیابی و خوشبختی انسانها در طول ایام زندگی است. تربیت صحیح شخص را انسانی معتدل و قابل معاشرت می‌سازد. پژوهش حاضر می کوشد به روش توصیفی تحلیلی به این سوال پاسخ دهد که عوامل تربیت از دیدگاه شهید مطهری(ره) چیست و چه تاثیری در سلوک اجتماعی دارد؟ هدف از این تحقیق بررسی عوامل رسیدن به تربیت خداپسندانه با توجه به کلام علامه شهید مطهری(ره) می باشد