کارکردهای اعتباریات در حوزه اخلاق و اجتماع از دیدگاه شهید مطهری

انسان از طرق ادراکی و معرفتی تلاش می‌نماید نیازمندی‌های خود را رفع کند. برای این امر، از معرفت‌های گوناگونی بهره می‌گیرد؛ از قبیل معرفت‌های حقیقی‌ و معرفت اعتباری. هر یک از معرفت‌های انسانی کارکردهای ویژه به خود را دارند که در این تحقیق تلاش می‌شود با روش توصیفی و تحلیلی کاکردهای اعتباریات در حوزه اخلاق و اجتماع بررسی گردد. بر اساس دستاوردهای این تحقیق، ادراکات اعتباری بشر، کارکردها و ظرفیّت‌های قابل ملاحظه‌ای در زندگی بشر دارند، مهم‌ترین کارکردهای اعتباریات، در حوزه‌ اخلاق و سیاست است؛ اتخاذ موضع انسان در قلمرو اعتباریات، نظام‌های اخلاقی، اجتماعی و سیاسی خاصی را شکل می‌دهد. قوّه خیال بر اساس دواعی احساسی، ادراکات اعتباری را می‌‌سازد و ادراکات اعتباری به تبیین ماهیّت‌ گزاره‌های ‌اخلاقی ‌می‌پردازد، مثلا نسبی بودن یا ثابت بودن گزاره‌های اخلاقی کاملا بستگی به تحلیل و اتخاذ نظریه اعتباری دارد. مهم‌ترین مساله‌ای که مطهری(ره) بر اساس نظریه اعتباری حلّ و فصل می‌کند، جاودانگی اصول اخلاقی است. ظاهرا اعتباری بودن مفاهیم اخلاقی به نسبی‌گرایی می‌انجامد؛ استاد مطهری(ره) تلاش می‌کند تا توجیهی برای جمع اعتباری بودن مفاهیم اخلاقی و جاودانگی اصول اخلاقی بیابد. هم چنین ایشان در حوزه سیاست، «اصل استخدام»، «اصل اجتماع» و هم چنین «اصل عدالت اجتماعی» را بر اساس نظریه اعتباری، تبیین و تحلیل می‌نماید