معرفت دینی در اندیشه شهید مطهری

نوآوری در جهان معاصر کلید بسیاری از امور از جمله توسعه وپیشرفت، تمدن سازی و کارآمدی در قلمروهای متنوع می باشد. از سوی نوآوری برآمده و مبتنی بر نو اندیشی است. نواندیشی در ساحات مختلف از جمله عرصه دین و معرفت دینی هنگامی سر برمی آرود که در فرد و جامعه انگیزه پیشرفت، مساله زایی و مساله سازی، آسیب شناسی، ظرفیت و قابلیت نواندیشی وجود داشته باشد واحترام و اعتبار گذارده شود. استاد مطهری از شمار عالمان نواندیش به شمار می رفت که همه عوامل یادشده را واجد بود که برآیند آن نوآوری های ایشان در قلمرو فهم و معرفت دینی است. در این جستار تحول و تغییر پذیری معرفت دینی در پرتو اندیشه های شهید مطهری بررسی می گردد. استاد مطهری علل و عوامل تحول و تغییر پذیری معرفت دینی در دو دسته عوامل بیرونی و درونی می یابد. استاد عوامل درونی تحول پذیری معرفت دینی را در ساختار اسلام و متن قرآن می بیند که اجازه تغییر پذیری می دهد و چنان ظرفیتی را به نمایش می گذارد. وعوامل برونی تحول پذیری معرفت دینی را طیفی از امورفرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی، سیاسی و علمی می داند که از طریق مسائل نوین، روش و شیوه های جدید، نیازهای هر دم متغیر و نوشونده بشر، موضوعات جدید و ویژگی زبان دین و قرآن نمود و تبلور پیدا کرده و تبیین می گردد