مدل‌سازی نحوه پراکنش ذرات معلق pm2.5 با استفاده از مدلaermod در فاصله ی سه کیلومتری (مطالعه موردی: کارخانه گچ ساوه)

آلودگی هوا یکی از مهم ترین معضلات محیط زیست و کارخانه‌های گچ یکی از منابع تولید آلاینده‌های هوا به ویژه ذرات معلق می‌باشند. هدف از این تحقیق بررسی میزان انتشار ذرات pm2.5 خروجی از دودکش کارخانه سپید گچ در فاصله‌ی 3 کیلومتری از کارخانه می باشد. در این مطالعه ابتدا میزان انتشار ذرات pm2.5 خروجی از دودکش کارخانه با استفاده از ضرایب انتشار پیشنهادی epa محاسبه گردید. بیشترین غلظت‌ها در فاصله‌ی3 کیلومتری در بازه‌های زمانی 1ساعته، 8 ساعته، 24 ساعته، ماهیانه و سالانه مورد بررسی قرار گرفت. سپس مقادیر غلظت‌های شبیه‌سازی شده با سه استاندارد ملی ایران، epa و who مقایسه گردید. نتایج این پژوهش نشان داد میزان حداکثر غلظت آلاینده ی pm2.5 در بازه زمانی سالانه در سال 1398 در فاصله ی 3 کیلومتری (ug/m3) 2/01 و همچنین میزان غلظت برای بازه ی 24 ساعته در فاصله ی 3 کیلومتری (ug/m3) 26/7 است. مقادیر به‌دست آمده در هر دو بازه زمانی مورد تایید استانداردها و از حد مجاز کمتر می‌باشد. با توجه به نتایج حاصل از بررسی‌ها در این پژوهش مشخص شد که بیشترین میزان غلظت ذرات معلق در داخل محیط کارخانه بوده و با فاصله گرفتن از کارخانه، میزان آن ها به تدریج کاهش یافته است.