ارزیابی و اولویت بندی پایدار زیست محیطی در محلات شهری (مطالعه موردی: محلۀ آقاجانی بیگ در منطقۀ دو شهر همدان)

توسعه پایدار و به تبع آن توسعه پایدار محله ای مفهومی است که در سال های اخیر در مجامع علمی مطرح شده است و ارتباط تنگاتنگی با آسیب های اجتماعی، زیست محیطی، اقتصادی و معیشت شهری، امنیت، مشارکت، شکل، بافت و مدیریت شهری دارد. امروزه پایدارترین و موثرترین برنامه های توسعه ای آنهایی اند که مبتنی بر ویژگی ها و نیازهای خانواده ها و جمعیت های محله ای تدوین و ارائه گردند.برنامهریزی محیطی با هدف پایداری و ایجاد زمینه های الزم برای کاهش آلودگیهای محیطزیست شهری انجام میشود. این نوع برنامه ریزی ازنظر موضوعی و موضعی، ابزاری برای رویارویی با آلودگی های محیطزیست شهرها و محله های شهری است. شکل کلی شهر همدان، شعاعی است و این امر، سبب ازدیاد تردد وسایل نقلیه به حلقۀ اول شهر شده است. نتیجۀ تراکم و تعدد رفت و آمد، بروز مشکلات زیستم حیطی بسیاری در محله های واقع در محدودۀ حلقۀ اول شهر ازجمله محلۀ آقاجانی بیگ است. هدف پژوهش حاضر، برنامه ریزی محیطی برای پایداری محیط زیست محلۀ آقاجانی بیگ است. که به روش کتابخانه های، مورد بحث و بررسی قرار گرفته شده است.