پیامدهای ‌پروژه‌های احیاء اکولوژیک بر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک (مورد مطالعه: حوزه دهگین – هرمزگان)

اکوسیستمها به دلیل اختلالات طبیعی و انسانی، تغییرات آب و هوا و تغییر کاربری زمین ها در معرض خطر تخریب مداوم هستند. اجرا و توسعة پروژه های احیاء و بازسازی خاک یکی از مهمترین اقدامات برای بازسازی منابع طبیعی به شمار می‌روند. از آنجا که در صورت انجام پروژه‌های احیاء و مدیریت منابع طبیعی به شیوه نادرست، رخداد پیامدهای منفی در شاخص‌های پوشش گیاهی و خاک و تخریب اکوسیستم دور از انتظار نخواهد بود؛ توجه به ارزیابی کارایی این پروژه‌ها بسیار مهم است. در پژوهش پیش رو، اثر پروژه های احیاء و بازسازی خاک بر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک در حوزه معرف و زوجی دهگین رودان واقع در استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا نمونه برداری به روش سیستماتیک-تصادفی از سه تیپ اراضی دامنه، آبراهه و رسوب پشت سد و بندها انجام شد، در دامنه ها برخی از نمونهها از خاک زیراشکوب درختان و درختچه ها و برخی نمونه ها از مناطق بین گیاهان برداشت شد. پس از آنالیز آزمایشگاهی تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزارspss22 صورت گرفت. نتایج نشان داد بافت خاک در مناطق نمونه‌برداری از نظر مقدار شن و سیلت در سطح 1 درصد تفاوت معنی دار وجود داشته اما مقدار رس از نظر آماری یکسان بوده است. تفاوت مشاهده شده در مقدار سدیم، پتاسیم و هدایت الکتریکی خاک در سطح 1 درصد تفاوت معنی دار و همراه با بهبود این ویژگی‌ها در رسوبات پشت سد و بندها بود. در مقدار سایر عناصر نظیر کلسیم، ph، ماده آلی، فسفر و آهک تفاوت معنی داری دیده نشد. نتایج نشان میدهد تاثیر پروژه‌های احیاء بیولوژیک بر ویژگی‌های خاک احتمالا بدلیل اقلیم خشک منطقه روند بطئی و آرام داشته و علیرغم مشاهده تغییرات پوشش گیاهی، متغیرهای مربوط به خاک از حساسیت کمتری برخوردارند.