بررسی چالش های کودکان اقوام ایرانی ( دوزبانه ) در آموزش و نقش زبان مادری و آموزش دوزبانی دربهبود وضعیت تعلیم و تربیت آنان

ایران از جمله کشورهایی است که در آن اقوام مختلفی با فرهنگ های متفاوتی زندگی می‌کنند. بر اساس آمارها حدود42% از مردم ایران بر اساس قومیتشان، به زبان‌های ترکی، کردی، بلوچی و .. دیگر گویش می‌کنند ازآنجاییکه زبان، کار افزار مهمی در امر آموختن است ،آموزش بر اساس اصل 15 قانون اساسی ایران به زبانی فارسی ،کودکان این مناطق را به دلیل نا آشنا بودن وعدم توانایی شناختی شان در زبان رسمی مانند دیگر همتایانشان دردنیا ،با دشواریهای زیادی در آموزش مواجه کرده است.دولتهای چندی از جمله سنگاپور ،کانادا ،انگلیس..که با پدیده ی دوزبانگی خانه و مدرسه روبرو هستند پرداختن به چگونگی تعلیم وتربیت کودکان اقوام را ضروری دانسته از طریق بکارگیری سامانه ی آموزش دوزبانی با این پدیده برخورد سازنده کرده ، دریافته اند که توجه و به زبان بومی و مادری کودکان دیگرزبان (دوزبانه ) و به کارگیری ان در فرایند آموزش در سالهای آغازین تحصیلی نه تنها باعث یادگیری بهتر زبان دوم و آموزشی شده بلکه با احترام به فرهنگ آنان باعث افزایش عزت نفس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان اقوام می شود . بنابراین مطالعه ی حاضر روش مروری و کتابخانه ای و با هدف کمک به بهبود وضعیت آموزشی اقوام ایرانی که تقریبا نیمی از جمعیت دانش آموزی ایران را در برمیگیرد وکاهش نابرابریهای آموزشی، به بررسی دشواریهایی کودکان دیگر زبان اقوام ایرانی (دوزبانه ) و تبیین نقش زبان مادری دربهبود وضعیت تحصیلی و فرایند یادگیری کودکان دوزبانه ، پرداخته راهکارهای لازم را با توجه به تجربه ی کشورهای چندزبانه در آموزش ارائه دهد.