سوررئالیسم در سمفونی مردگان و پیکر فرهاد عباس معروفی

سوررئالیسم با بزرگترین هدفش رسیدن به حقیقت برتر و فرا واقعیت از طریق امورذهنی و روحی غیر مادی و غیر عینی پدیده ای است که در اروبا سابقه ای بیش از یک قرن ندارد. این مکتب در پی جنگ جهانی اول بوجود آمد آنچه در این جنبش چشمگیر است اهمیت و اصالتی است که پیروان این شیوه برای خیال، رویا، ذهنیات و ناخودآگاه و انتزاعی قائل هستند. مکتب سوررئالیسم فرورفتگی ها بسیاری از کشورها را تحت نفوذ خود در آورد.داستان نویسان ایرانی نیز از سال 1320 با انتشار بوف کور صادق هدایت تحت تاثیر این مکتب قرار گرفتند و نویسندگان زیادی از آن پیروی کردند. عباس معروفی،در داستان هایش از جنبه های سوررئالیستی بهره برده است که در این امر تحت تاثیر صادق هدایت و داستان های سوررئالیستی او قرار گرفته است عباس معروفی با استفاده از مولفه هایی چون تعدد راوی، تنوع فرهنگ ها ،شیوه سیال ذهن، روابط بینامتنی، تلفیق ژانرها و مکاتب ادبی، گفتمان دوسویه و داستان ها را به مفهوم چند صدایی نزدیک می کند. وجود این ویژگی ها ابزارهای مناسبی در اختیار خواننده قرار می دهد تا او بتواند به دریافتی تازه از داستان برسد و تفسیری نو از رمان که به سادگی از رو ساخت متن قابل درک نیست، ارائه دهد. در این پژوهش با مراجعه به کتابخانه دانشگاه ها مقالات علمی معتبر و سایت های مراکز پژوهشی انجام گرفته است، ضمن تحلیل و بررسی دو رمان سمفونی مردگان و پیکر فرهاد عباس معروفی نشان داده ایم که این رمان ها درمانی به شیوه سیال ذهن یا تک گفتاری درونی است و موضوع آن ها سطوح پیش گفتاری آگاهی شخصیت هاست و به همین جهت در نگاه اول دارای ابهام , بی نظمی در حوادث و اغتشاش در زمان و مکان و قواعد دستوری است .