بررسی عاطفه فردی در غزلیات همای شیرازی

شعر، زاییده ی بروز حالتی ذهنی است که برای شخصی در محیطی که در آن زندگی می کند به وجود می آید و در واقع می توان گفت شعر در معنای عام آن، بیان احساس و عاطفه است و شاعر کسی است که این عواطف را باز متفاوت از زبان معمول، زبان مخیل و موزون بیان می کند.رضا قلی خانی (همای شیرازی) شاعر و عارف معروف قرن سیزدهم هجری است که در میان شاعران روزگار قاجار از شمار برجستگان است. پژوهش حاضر به بررسی ذهن و عاطفه شاعر در غزلیات وی پرداخته است و سعی در شناخت و شناساندن بیشتر لایه های گوناگون شعر او دارد.انجام این تحقیق به روش کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات صورت پذیرفته است.