امنیتی‌شدن و حکمرانی امنیت ملی؛ مطالعه موردی امنیتی‌سازی ایران در نظام بین‌الملل

مقاله حاضر با تمرکز بر روی حکمرانی امنیت ملی در دو نقش «کنشگر امنیتی‌کننده» یا «کنشگر امنیتی‌شده» تلاش کرده است به این سوال پاسخ دهد که کنش متقابل 'امنیتی‌سازی' و 'غیرامنیتی‌سازی' ایالات متحده و ایران در قالب دو نقش فوق چه روند و نتایجی را در پی داشته است. در این چهارچوب، بحث شده است که آمریکا به‌عنوان 'کنشگر امنیتی‌کننده' چگونه در دهه‌های گذشته تلاش کرده است که موضوع ایران و برنامه هسته‌ای آن را نزد 'مخاطب امنیتی‌سازی' خود که همانا جامعه جهانی است، به‌عنوان یک 'تهدید وجودی' برای صلح و امنیت بین‌المللی بازنمایی ‌کند تا در پس آن، بتواند تدابیر ویژه بین‌المللی را علیه ایران اعمال کند. در مقابل، نشان داده شده است که جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان 'کنشگر امنیتی‌شده' چگونه هرگاه سیاست غیرامنیتی‌سازی را در دستورکار خود قرار داده است، توانسته است کنش امنیتی‌سازی ایالات متحده را خنثی کند و به شکست بکشاند.