بررسی و مقایسۀ عناصر روایی در چند حکایت برگزیده از تاریخ بیهقی و قابوس نامۀ عنصرالمعالی

روایت‌شناسی از جمله رویکردهای نوین در حوزۀ ادبیات داستانی است که در پیِ رسیدن به دستور زبان داستان‌، زبان روایت و نظام حاکم بر آن است. هر روایت دارای اصول و عناصری است. با وجود پژوهش‌های صورت‌گرفته، تا کنون بررسی تطبیقی حکایت هایی چند، برگزیده: «نصر احمد، در علاج خشم خود» و «سبکتکین با آهو»، از تاریخ بیهقی و حکایات «متوکل و محمد اسکاف»، «افلاطون و ستایش نادان»، «محمد زکریا و دیوانه» مذکور در باب ششم قابوس-نامه، از جنبۀ اصول روایت صورت نپذیرفته است. پژوهش حاضر بر آن است که به شیوۀ توصیفی-تحلیلی، هفت عنصر روایت یعنی شخصیت‌پردازی، صحنه پردازی، زاویۀ دید، توصیف، گفت‌وگو، لحن و فضا را در این حکایت ها مورد بررسی قرار داده، شباهت ها و تفاوت های این روایت ها را تبیین و آشکار نماید.