نمودِ سازههای روزنامهنگاری نوین در روایت بر دار کردن حسنک وزیر

دنیای ارتباطات و روزنامهنگاری پس از گذار از دورة روشهای سنتیِ نگارشِ گزارش، امروز بهرهگیری از سبک «روزنامهنگاری نوین» را برای جلبِ توجهِ خوانندگان، به گزارشگران پیشنهاد میدهد. نکتۀ جالب این جاست که با توجّه به عمر چند دههای اینروشها، بیهقی، حدود هزار سال پیش از این، از این روشها در تدوین تاریخِ رمانگونة خود به ویژه در حکایت بر دار کردن حسنک وزیر بهره برده‌است. استفاده از پیشینة وقایع، توصیفهای مثال‌زدنی، بهرهگیری از مشاهدات عینی و توجّه کمنظیر به ظرایفِ صحنة رویداد و استفاده از نقلقولهای طلایی و کلیدی که سازههای اساسی روشهای روزنامهنگاری نوین را شکل می‌دهند، در این گزارش دیده میشود و جلوهای دیگر از قدرت ذهن و زبان بیهقی را به تصویر میکشد. در این مقاله با تطبیق عناصر مشترک بین این دو حوزه، یعنی گزارشگریِ روزنامهنگارانة امروز که برای اوّلین بار در دهۀ شصت میلادی توسط تام وُلف مطرح شد و همچنین بلوکهای گزارشنویسیِ خبرگزاری رویترز با روایتگریِ نگارندة تاریخ بیهقی در روایت بر دار کردن حسنک وزیر، میتوان زاویهای از قدرتِ انتقال پیام وی را که اساسیترین هدف روزنامهنگاری است، جلوهگر کرد.