نقش ادراکات فراحسّی (تلهپاتی) در حکایت افشین و بودلف در تاریخ بیهقی

یکی از قدرتهای فراحسّی انسان، «تلهپاتی» به معنی برقراری ارتباط روحی با دیگران از راه دور است. در این حالت، ارتباط در سطح بالاتری و بدون استفاده از حواسِّ پنجگانه برقرار میگردد. رَدّ پای این نیروی مافوق طبیعی را حتّی در داستانهایی که از گذشتههای دور به جا مانده است، میتوان یافت؛ امّا مطالعات جدّی بر روی این نیروها از یکی دو قرن اخیر آغاز گردید. نتایج بهدستآمده از تحقیقات بر سایر حوزههای دانش بشری از جمله ادبیّات، تاثیر گذاشت و منجر به ایجاد سرفصلهای جدیدی در متون ادبی گردید. بیهقی درکتاب تاریخ بیهقی، گاه ضمن نقل حکایتی، ناخواسته به بیان نکتهای ظریف از روحیّات انسان و نیروهای شگفتانگیز وی پرداخته است. ازجمله ماجرای افشین و خلاص یافتن بودلف از وی که خواننده تقریباً از همان آغاز حکایت، شاهد آشفتگی روحی احمد بن ابی دُواد، قاضیالقُضاه خلیفه میگردد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مغز انسان در حالت تمرکز شدید، باعث تحریک سلولهای عصبی و درنتیجه انتشار امواج مغناطیسی با سرعت نور میگردد. نکتهای که در حکایت افشین در مورد خلیفه و احمد بن ابی دُواد باید در نظر داشت.