تاریخ بیهقی و مطالعات میان رشته ای (ضرورت کاربردِ رویکردهای نوین در مواجه با متون کهن- تاریخی)

حوزة تاریخ، از جمله گستره های معرفتشناختی- دانشافزایی است که پژوهش و تامّل در آن، زمینهساز تحوّلات فرهنگی و اندیشگی در آحاد یک ملّت می گردد. نقش پژوهشگران حوزة تاریخ، در این میان البته قابل تامّل و بررسی است؛ هم از این روست که این پژوهشگران، در مواجهه با متون تاریخی باید از نگرشی نو، عمیق و متناسب با نیازهای عصر حاضر برخوردار باشند و این، بازبسته به آگاهی پژوهشگران از نظریات گوناگون جامعه -روان شناختی است. پژوهش‏های میان رشته‏ای، به واسطة پرداختی دو یا چندسویه به مفاهیم، در مقایسه با پژوهش‏های محض، دارای برآیندی بهتر و کاربردی‏ترند. این مسئله از آن ‏روست که چنین پژوهش‏هایی نه-تنها گستره و کارآمدی چند دانش را به گونه‏ای همزمان باز می‏نمایند، بلکه افق‏های تازه‏تری را نیز برای تحقیق و پژوهش آشکار می‏سازند. جستار پیش رو، با چنین رویکردی، به طرح مباحثی مبنایی از دو عرصة علم جامعه شناسی و روان شناسی پرداخته، همراه با ذکر نمونه های عینی از تاریخ بیهقی، زمینه ساز شناخت بایدهای یک پژوهشگر حوزة تاریخ خواهد گردید.