طالبان و تاثیرآن بر صلح در منطقه

افغانستان کشوری که سال‌ها، جنگ‌های داخلی و خارجی را تجربه کرده، بسیاری تحمیلی و برخی درون قومی‌ و قبیله‌ای و مذهبی بوده که افراد بی‌شمار زیادی اعم نظامی‌ و غیرنظامی‌، پیر و جوان قربانی خودخواهی‌ها و زیاده طلبی‌های برخی از کشورها و افراد بی‌فکر شدند و به شهادت رسیدند همچنین ویرانی‌ها و آوارگی‌های جبران ناپذیر زیادی را برای مردم افغانستان به بار آوردند؛ مردم از این همه درگیری‌های بی‌نتیجه که جز بدبختی و آوارگی چیز دیگری به دنبال نداشت، خسته شدند. با همه این شرایط بار دیگر طالبان در سال 1400 هجری شمسی عرصه را بر مردم تنگ کرده و همه آواره و بی‌خانمان در مرزهای کشورهای همسایه سرگردان شده‌اند. با این وجود طالبان با صلح بیگانه هستند؛ زیرا آنچه از مفهوم صلح بر می‌‌آید که مردم جامعه با دوستی اجتماعی و همدلی و به دور از خصومت و وحشی‌گری در شرایطی آرام و بی‌غدغه و خالی از هرگونه تشویش و کشمکش و ستیز در کنار هم زندگی کنند؛ اما با آنچه شاهد بودیم، طالبان هیچ آشنایی با صلح و آشتی و دوستی ندارند، حتی به آنچه می‌‌گفتند عمل نمی‌‌کردند و خلاف وعده در اعمال و رفتارشان موج می‌‌زد. کشتن کارمندان دولتی، کشتار بی‌رحمانه مردم ازجمله شیعیان، عملیات انتحاری در هر منطقه و به شهادت رساندن کودکان و مردم غیرنظامی‌، سخت‌گیری بیش از حد و اندازه در قبال حضور زنان در جامعه، نکاح اجباری دختران وزنان بیوه برای افراد طالبان و صدها موارد دیگر. مگر اینکه طالبان با نگاهی جدید و جهانی، تجدید نظر در عقاید، افکار، اعمال و رفتارشان، دیدن همه‌ی اقوام و اقشار مردم به یک چشم و مداخله‌ی کشورهای همسایه و سازمان‌های بین‌المللی بتوانند صلحی پایدار را در افغانستان به اجرا در آورند؛ زیرا این تغییرات می‌‌تواند راهگشای هر نظام و رژیمی‌ باشد تا بتواند به دراز مدت حکومت کنند؛ در این صورت همه‌ی مردم با هر اقلیت و مذهبی به دنبال صلح و آرامش هستند و همکاری خود را با آنها اعلام خواهند کرد. در این مقاله مواردی چون صلح، نقش صلح در ایجاد امنیت، طالبان، افکار و عقاید، سوابق و سوابقشان در ایجاد صلح در منطقه، تبعات ناامنی حاصل از جنگ برای افغانستان و همسایگان مورد بررسی قرار گرفته است..