نقش احکام اسلام در ایجاد آرامش در جهان با بیان آمارهای جهانی منتشر شده درباره‌ی نتایج عدم پایبندی افراد به عفاف و پوشش و رعایت حریم خصوصی

خداوند متعال به عنوان خالق بشر و جهان هستی و داننده‌ی مطلق ارتباط میان کائنات تنها وجودی است که آنها را به خوبی می‌شناسد و تنها او به حسن عاقبت انسان آگاهی و اشراف کامل دارد. نوع بشر همچنان که در تجربه‌ی تاریخی جهان ماده نشان داده همواره در خسران و نسیان است و میل عجیبی به عصیان و سرکشی او را دمادم از توجه به عاقبت کارش دور می‌سازد. به این معنی که درگیری در مسایل مادی در او موج عظیمی‌ از غفلت و اشتباه بوجود آورده که در عصر امروز برگشت به خود واقعی و وجود متعالی و فطری‌اش مقوله‌ای دور از ذهن است و مورد استهزا و تمسخر افراد قرار می‌گیرد. به عنوان مثالی همه جا گیر و دم دستی مسئله‌ی عفاف و حجاب را می‌توان نام برد، چراکه آن را مربوط به هزاران سال پیش و مختص مردم همان عصر می‌دانند و عقیده دارند با توجه به رشد هوشمندی و تعقل ظاهری بشر امروز او از این نیاز مصون است و هر کس حق دارد از حریم شخصی خود استفاده کند و وجود انسان تنها مختص خود اوست. آنها یعنی نوع کثیری از بشر امروز خود را توانمند می‌داند و بر این باور است که می‌ تواند به تمام سوالات اساسی و خواهش‌های شخصی خود پاسخ‌گو باشد. سوال مهم از طرز فکر انسان امروزی این است که آیا عملا آنچه تصور می‌کند در جریان است؟آیا واقعیتی که به چشم انسان‌ها درگیر آن هستند با حقیقت مطابقت دارد؟ آیا حقیقت وجود انسان این است که در کوچه بازارهای تامین کننده‌ی نیازهای مادی بشر می‌بینیم؟!برای پاسخ به این مسایل نیاز به جامعه‌ی آماری محکم و دقیق و مهم‌تر از همه داده‌های جهانی و به روز داریم. کما اینکه از زمان بیان وحی و نزول قوانین واجب عفاف و حیا و پوشش در دین مبین اسلام و سایر ادیان تا به امروز تجربه‌های عظیمی‌ بدست آمده که می‌تواند به راحتی نقش دین را در احیای آرامش و سلامت اجتماعی و ایجاد امنیت و در نهایت آسایش جهانی، استحکام بخشد.