سنجش میزان تاثیرگذاری منابع حقوق بین‌الملل و حقوق اسلام در تصویب موازین حقوقی

بدون شک هر نوع نظام حقوقی اعم از حقوق بین‌الملل، حقوق داخلی، حقوق رومی- ژرمنی، حقوق کامن لا، حقوق اسلام، حقوق سوسیالیستی و حقوق هند و چین قوام و منشاء مقررات مصوب خود را مدیون منابع و مبانی خود است که با توجه به تنوع فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و تمدنی هر یک مصالح خاصی را مدنظر قرار داده و بر مبنای آن مقررات و موازین حقوقی خود را تعریف و وضع می‌کند و وجود تفاوت‌ها عامل تفاهم فرهنگ‌ها و تعامل هر یک از آنها با یکدیگر است در عین حال هر یک از نظام‌های حقوقی هم خود را به روز رسانی می‌کند و الگوبرداری می‌نماید و هم بر نظام‌های حقوقی معاصر نیز تاثیر می‌گذارد که در این زمینه جایگاه حقوق بین‌الملل و حقوق اسلامی بسیار رفیع بوده و همه کشورهای پیشرفته با نظام حقوقی مترقی از موازین هر دو نوع نظام حقوق بین‌الملل و حقوق اسلام الگوبرداری و خوشه‌چینی می‌نمایند که اقدامی شایسته از نظر تکنیک‌ قاعده‌سازی است. روش مطالعه در این مقاله از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و هدف از نگارش این مختصر آشنایی با جایگاه ارزشمند دو نظام حقوقی حقوق بین‌الملل و حقوق اسلام در تصویب موازین حقوقی سایر کشورهای جهان است. یافته‌های تحقیق ثابت می‌کند که هر دو نوع نظام حقوقی از منابع ارزشمندی برخوردار است که همه دول متمدن جهان در هنگام تصویب موازین حقوقی نیم نگاهی به آن داشته و نواقص حقوقی خود را با تکیه بر آنها مرتفع می‌سازند.