انقلابات و تاسیس نظم های اجتماعی

انقلاب‌ها در تعبیری کلی و خارج از مناقشات نظری به عنوان دگرگونی‌های بزرگ و تغییرهای بنیادین شناخته می‌شوند که نظم پیشین را از میان برده و نظم جدید را بنیان‌گذاری می‌کنند. در پاسخ به این مسئله که چگونه این تغییر و دگرگرونی و نظم‌یابی ممکن می‌شود، نظریات مختلفی در حوزه علوم اجتماعی داده شده است. اولین صورت‌بندی‌ها از چگونگی نظم‌یابی جامعه به واسطه نظریه‌پردازان قرارداد اجتماعی و سپس اقتصاددانان سیاسی صورت‌بندی شده است. پرسش هابزی اما در مرکزیت تمامی بررسی‌ها قراردارد؛ چگونه امکان دارد که افرادی با امیال متفاوت یک جامعه را تشکیل بدهند؟ دورکیم در پاسخ به این مسئله از تجربه امر قدسی به عنوان عنصر پیونده‌دهنده ارزشی نام می‌برد و وبر کاریزما را به عنوان ارزش‌گذاری می‌داند که افراد از طریق تسلیم یا ایمان به کاریزما با یکدیگر پیوند برقرار می‌کنند. نظریات عام اجتماعی در باب چگونگی تشکیل جامعه از آن حیث که انقلاب‌ها هم به معنای تشکیل مجدد نظم اجتماعی هستند می‌تواند به عنوان پاسخی برای معضله‌ی نظریه‌پردازی پیرامون انقلاب‌ها در نظر گرفته شود.