نگرش حداکثری به فقه حکومتی و پیامدهای آن؛ با تاکید بر اندیشه سیاسی امام خمینی (ره)

نگرش حداکثری، نگاهی جامع‌‌نگر به دین و فقه بوده و دین را در همه صحنه‌‌ها و عرصه‌‌ها دارای نقش می‌‌داند. در این پژوهش، پیامدهای نگرش حداکثری به فقه حکومتی، بررسی می‌‌شود و سواال اصلی آن است که پیامدهای نگرش حداکثری به فقه حکومتی، با تاکید بر اندیشه سیاسی امام خمینی، چیست؟ در فرضیه بر این امر تاکید شده است که نگرش دین حداکثری به فقه حکومتی، مستند به ادلة عقلی و نقلی است و دارای پیامدهایی مانند ورود حداکثری فقه به دایره حاکمیت و اجتماع، التزام به مردم‌‌سالاری دینی، فهم دین با روش‌‌شناسی اجتهادی و نقش‌آفرینی و پویایی اجتهادی فقه می‌‌باشد. روشی که در این روند از آن بهره برده می‌‌شود، روش استنباطی است که در آن از همة ظرفیت‌‌های فهم متن استفاده می‌‌شود و تحلیل داده‌‌ها به صورت توصیفی- تحلیلی است. نوآوری پژوهش حاضر فهم فقه حکومتی از منظر نگرة حداکثری به دین و ظرفیت‌‌های فقهی از حیث سیاسی و حکومتی بوده و خروجی و پیامدهای آن را بررسی می‌‌کند که تاکنون کمتر بررسی شده است.