اصول بنیادین زمامداری در نظام مردم سالاری علوی

یکی از اصلی‏ترین ارکان توفیق نظام‌های مردم سالارانه دینی، وجود زمامداری لایق در راس آنهاست که تعیین لیاقت و صلاحیت او هم با توجه با اصول زمامداری میسر خواهد بود. با توجه به تداول چنین حکومت‌هایی بعد از حکومت پیامبر اکرم(ص)، و با توجه به وجود زمامداران دینی در راس این حکومت‌ها، توجه به اصول زمامداری دینی نیز ضروری است. نظام مردم‌سالاری دینی برگرفته از مکتب علوی یکی از مهم‌ترین نظام‌های مردم‌سالارانه است که همانند دیگر نظام‌ها دارای اصولی منحصر به خود است. هدف این مقاله تبیین اصول بنیادین زمامداری در نظام مردم‌سالاری علوی است، این پژوهش که از نوع پژوهش‏های بنیادین و نظری است، با روش توصیفی- تحلیلی و جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از اسناد کتابخانه‏ای و با مراجعه به کتب روایی معتبر علی‌الخصوص نهج‌البلاغه در صدد احصاء و تشریح اصول بنیادین زمامداری در نظام مردم‌سالاری علوی برآمده و در نهایت به این مهم دست یافت که: محوریت عامه مردم، ارتباط رو در رو، دفاع از اصل آزادی انسان‌ها، تقدم ارزش‌های معنوی بر مصالح مادی، انتخاب کارگزاران بر اساس شایستگی‌ها، اصل نظارت و کنترل دائمی، عدالت محوری، حق محوری و باطل ستیزی، اصل پاداش و تنبیه، بازگرداندن اموال تاراج شده به خزانه عمومی، تامین اجتماعی و توجه دقیق به حال اقشار محروم و از کار افتاده از جمله اصول بنیادین در نظام مردم سالاری علوی است.