بررسی تغییرات سلولی رسوب با استفاده از شاخص اتصال ساختاری حوضه (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ابوالعباس خوزستان)

به‌طورکلی مدیریت جامع حوزه های آبخیز درگرو دستیابی به تعادل اکو هیدرولوژیکی آبخیزها و ارتقاء معیشت ذینفعان است. یکی از ارکان اصلی اقدامات آبخیزداری، مدیریت رسوب از طریق عملیات های حفاظت خاک با بهره گیری از تکنیک های نوین نظیر اتصال رسوب است. اتصال رسوب اصطلاحی نوظهور در حوزه های آبخیز به شمار می رود که اغلب برای توصیف ارتباطات درونی بین رواناب و منابع رسوب در بخش های بالایی و خروجی آبخیز مربوطه استفاده می شود. هدف از این پژوهش پایش دقیق تغییرات مکانی رسوب، با استفاده از شاخص اتصال ساختاری و تحلیل جریان رسوب از بالادست تا خروجی در حوضه‌ها که در حوزه آبخیز ابوالعباس خوزستان در دوره زمانی 1399 -1400 انجام گرفت. تحقیق حاضر بر پایه استفاده از رویکرد پیشنهادی بورسلی و نیز استفاده از لایه وزنی عامل پوشش گیاهی استوار است. نتایج نشان داد شاخص بی‌بعد اتصال رسوب با دقت مکانی 30 متر، محدوده 9/7 – تا 4/3 برآورد و با میانگین 50/5- به دست آمد. دقت شاخص اتصال رسوب با ضریب تبیین 56/0 (r2 =56/0 (دقت خوبی در پایش پتانسیل حمل رسوب از بالادست تا خروجی حوضه دارد. با این وجود نتایج تحقیق نشان داد که روش نوین شاخص اتصال رسوب در مدل‌سازی جریان رسوب می تواند به‌صورت پیکسلی (سلولی) ابزار مناسبی برای تشخیص مناطق همگن از نظر توزیع اتصال رسوب و نیز اتخاذ تصمیمات و برنامه های مدیریتی فراهم آورد.