ارزیابی روشهای درون‌یابی برای پهنه‌بندی تراز آب زیرزمینی و تعیین جهت جریان (بررسی موردی در دو محدوده مطالعاتی ایران)

آبهای زیرزمینی یکی از مهم‌ترین منابع در ایران است، ازاین‌رو برای ارزیابی این منابع ضروری است که تحلیل اطلاعات جامعی از مجموعه ویژگیهای کمی و کیفی آبخوانها ارائه شود. اندازهگیریهای صورت‌گرفته در خصوص تراز آب زیرزمینی از چاه‌های مشاهده‌ای/پیزومتری به‌صورت نقطهای بوده و لازم است به سطح منطقه‌ای با روش‌های درون‌یابی تعمیم داده شوند که این مسئله منجر به ایجاد خطا میگردد. به همین علت بررسی روشهای درون‌یابی و انتخاب روش مناسب برای کاهش منابع خطا در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. پس از بررسی رویکردهای درون‌یابی قطعی (deterministic) و زمین‌آماری (geostatistical)، رویکرد کریجینگ بیزی تجربی و اسپیلاین نسبت به روشهای دیگر، به‌عنوان روش مناسب برای تحلیل تراز آب زیرزمینی و جهت جریان در محدوده مطالعاتی نقده و محدوده مطالعاتی هشتگرد، انتخاب گردید. نتایج نشان داد که نسخه عمومی برای توصیه بهترین روش وجود ندارد و باید در هر محدوده، بررسی‌های لازم برای انتخاب روش بهتر انجام گردد.