مروری بر ارزیابی تاب‌آوری شبکه‌های آب و فاضلاب و زهکشی شهری تحت اثر سیلاب احتمالی

امروزه در سامانه‌های فاضلاب و شبکه زهکشی شهری باید به دنبال راهکار‌هایی خلاقانه برای رویارویی با عدم‌قطعیت‌ها بدون فروپاشی در زمان بحران بود. یکی از این راهکار‌ها، ارزیابی و ارتقای تاب‌آوری این زیرساخت‌ها است. تاب‌آوری از اجزا یا مضامین مختلفی تشکیل شده است که شامل ثبات، کاردانی، افزونگی، سرعت در پاسخ و بازیابی، سازگاری، خطرپذیری و قابلیت اطمینان است. ترکیب یکپارچه این اجزا منجر به کاهش آسیب‌پذیری و افزایش پایداری زیرساخت‌های فاضلاب در برابر سیلاب می‌شود. همچنین برای ارتقای تاب‌آوری نیاز به استفاده از درس‌آموخته‌های ناشی از سیلاب است که نقاط شکست و بحرانی شبکه را پوشش می‌دهد. امروزه برای ارزیابی تاب‌آوری، عملکرد شبکه فاضلاب از ابتدا تا انتهای شبیه‌سازی سیلاب مورد بررسی قرار گرفته و سطح زیرمنحنی عملکرد به عنوان میزان یا شاخص تاب‌آوری در نظر گرفته می‌شود. همچنین برای ارتقای تاب‌آوری از سیاست‌ها و مداخلاتی برای کاهش یا ذخیره روناب ناشی از سیلاب استفاده می‌شود. در این مقاله مفهوم تاب‌آوری و روش‌های ارزیابی و ارتقای آن در شبکه جمع‌آوری فاضلاب و شبکه زهکشی شهری مورد بررسی قرار می‎گیرد.