بررسی هنر درمانی و تاثیر آن بر مکانیسم های دفاعی مربوط به کودکان اوتیسمی

اوتیسم یکی از رایج ترین بیماری هایی که در جامعه شاهد آن هستیم و بسیاری از خانواده ها درگیر این مساله می باشند. هنردرمانی یکی از راه های جدید درمانی می باشد که می توان از آن در بسیاری از موارد یاری جست. یکی از ازمینه های مورد استفاده همین اختلال اوتیسم می باشد. به همین منظور در این مقاله به بررسی نقش هنردرمانی بر مکانیسم های دفاعی مربوط به کودکان اوتیسمی پرداخته شد. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد که با مشارکت والدین کودکان اوتیسمی و متخصصان فعال در این زمینه در شهر سیرجان صورت پذیرفت. از بین والدین 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس و کلیه افراد متخصص در این زمینه نیز انتخاب شدند. پس از بررسی اطلاعات جمع آوری شده و همچنین تجزیه و تحلیل آن نتیجه آن شد که هنردرمانی با توجه به اینکه از ظرفیتها و امکانات خوبی برای آموزش و یادگیری انفرادی و گروهی کودکان اتیستیک به طور خاص و کودکان با نیازهای ویژه به طور عام برخوردار است، در راستای آموزش و درمان این کودکان از نقش و اهمیت بهسزایی برخوردار می باشد. بنابراین استفاده از این شیوه نوین در جهت درمان کودکان اوتیستیک می تواند افق جدیدی در فرایند درمانی کشورمان تلقی شود. بنا بر یافته های این مقاله نتیجه آن شد که از دیدگاه متخصصان، نقش هنر درمانی و تاثیر آن بر مکانیسم های دفاعی در حد متوسط تا زیاد است. از دیدگاه والدین، نقش هنر درمانی و تاثیر آن بر مکانیسم های دفاعی کودکان در حد متوسط است.