چالشهای استفاده از رایانش ابری در آموزش الکترونیکی

آموزش‌های مجازی با توجه به مزایایی مانند انعطاف‌پذیری، تنوع و دسترسی آسان به‌عنوان یک روش مناسب برای یادگیری در دهه‌های اخیر مطرح شده است. بروز بحران‌هایی مانند همه‌گیری جهانی کوید 19، کاربران سامانه‌های آموزش الکترونیکی را به صورت فزاینده‌ای افزایش داده است. از چالش‌های مهم این سامانه‌ها، فراهم‌سازی زیرساخت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری متناسب برای پاسخگویی به کاربران رو به فزونی خود و حفظ کارایی است. پیدایش محاسبات ابری شیوه‌ی دست‌یابی به منابع ذخیره‌سازی و پردازش اطلاعات را دگرگون کرده است. وجود ویژگی‌های دسترسی آسان از طریق مکانیسم‌های استاندارد ارتباطی شبکه و افزایش خودکار تخصیص منابع در صورت نیاز موجب شده است تا مدل رایانش ابری به زیرساختی ایده‌آل برای سامانه‌های آموزش الکترونیکی تبدیل شود. تکنولوژی رایانش ابری و وب2، مهم‌ترین تکنولوژی‌هایی هستند که توانستند در پیاده‌سازی و اجرا و توسعه سیستم‌های آموزش الکترونیکی، تغییرات زیادی به وجود بیاورند. تکنولوژی وب2 توانسته است با امکان انتشار، تبادل و اشتراک‌گذاری داده‌ها از سوی کاربران و همچنین یافتن منابع مختلف و اشتراک‌گذاری، تعامل و همکاری فراگیران در محیط آموزش الکترونیکی را به ارمغان بیاورد. این تکنولوژی با وجود مزایای زیادی که دارد، چالش‌هایی نیز به همراه دارد. رایانش ابری در سیستمهای آموزشی نقطه ای است که با تغییرات اساسی در زیرساخت یادگیری، پیشرفتهای بزرگی را رقم می زند. رایانش ابری یک مدل محاسباتی است که الگویی نوین برای عرضه، تحویل و مصرف سرویس های فناوری اطلاعات را در بستر وب ارائه نموده است. هرچند استفاده از سرویس های فناوری اطلاعات را نمی توان از آموزش و پرورش منفک نمود اما بکارگیری هر نوع فناوری در آموزش و پرورش نیاز به مطالعه و بررسی امکانات و چالشهای پیش روی آن حوزه از فناوری دارد. لذا در این مقاله با مرور مقالات و منابع کتابخانه ای به چالشهای استفاده از رایانش ابری در آموزش الکترونیکی در مقایسه با آموزش الکترونیکی به روش سنتی پرداخته خواهد شد.