بررسی رابطه انگیزش خودمختاری و خود ارزشمندی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر جیرفت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزش خودمختار و خود ارزشمندی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر جیرفت بود. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسط دوم شهر جیرفت که (2148 دختر و 1518 پسر) نفر بودند، که در سال1401-1400مشغول به تحصیل بودند. از این تعداد 348 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش خودمختاری والرند و همکاران (1992)، پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (2003) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1994) بودند. داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، بین انگیزش خودمختاری و مولفه های آن (انگیزش درونی (0/313)، انگیزش بیرونی (0/758-) و بی انگیزگی (0/673-)) با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود داشت. بین خودارزشمندی و مولفه های آن (رقابت و برتری دیگران (0/102)،ظاهر فیزیکی (0/103)، تایید دیگران (0/355)، تقوی و پرهیزگاری (0/520)، عشق خدایی (0/294) و شایستگی علمی و آموزشی (0/440)) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. 79/2 درصد واریانس تبیین شده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان توسط مولفه های انگیزش خودمختاری و 51/0 درصد واریانس تبیین شده توسط مولفه های خودارزشمندی تبیین شده است. در بین مولفه های انگیزش خودمختاری انگیزش درونی (273/0) بیشترین تاثیر مثبت را در پیشرفت تحصیلی داشت و در بین مولفه های خودارزشمندی صلاحیت علمی و آموزشی (0/648) بیشترین تاثیر را در پیشرفت تحصیلی داشت. هر مقاله باید دارای یک خلاصه 70 تا 100 کلمه ای باشد که در یک پاراگراف تهیه گردیده، دارای حواشی 40 میلیمتری از لبه راست و 35 میلیمتری از لبه چپ باشد. این بخش باید بصورت مستقل بیانگر موضوع، اهداف، روش تحقیق و دستاوردهای مقاله باشد ولی یک مقدمه تلقی نمی‌گردد.