اثربخشی اموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اجتناب شناختی دانش اموزان

چکیدههدف: هدف از این پژوهش اثربخش آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی در کاهش اجتناب شناختی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول راهنمایی شهر کوهدشت که در سال تحصیلی 400-1399 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل داد. از میان جامعه آماری تعداد 40 دانش آموز که دارای نمرات بالایی در اجتناب شناختی بودند، به روش نمونه گیری خوشه ای از مدارس دخترانه مقطع متوسطه انتخاب، در ادامه نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارش شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی سلیگمن (2005) و پرسشنامه اجتناب شناختی سکستون و دوگاس (2008) استفاده شد. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی کوواریانس (ancova) استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش نشان داد که آموزش مثبت اندیشی در کاهش اجتناب شناختی دانش آموزان موثر بوده است (p0