انگارة عدالت در نظریة حکمرانی حِکمی

حکمرانی به معنای عام عبارت است از: فرآیند نظام‌مندِ خط­مشی‌گذاری و تنظیم­گری (قانون نگاری و ساختار سازی) جهت کنترل، هدایت و راهبری جوامع. به همین ترتیب، حکمرانی حِکمی با مبانی حکمی-اجتهادی به دنبال راهبری این فرآیند نظام مند در راستای مقاصد حکمت یعنی عقلانیت، معنویت و به طور ویژه عدالت است. برای این منظور، پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و فن تحقیق اسنادی، در ابتدا به تحلیل مفهومی انگارة «عدالت» در آیات قرآن کریم می­پردازد. سرانجام با ایجاد یک شبکة مفهومی از عدالت، نگارنده ایده خود را با عنوان عدالت سازمانی-شبکه­ای ارائه می­دهد.