عدالت اجتماعی از دیدگاه امام علی علیه السلام در نهج البلاغه

خداوند متعال به عدل امرکرده و در میان آفریدگانش به عدل رفتار کرده است. قرآن کریم عدالت دراجتماع را جزء‌ هدف‌های انبیاء ذکر می‌کند. در نهج البلاغه نیزبارها برمساله عدالت و انصاف تکیه شده است. از نظر امام علی (ع) عدل درکنار صبر وجهاد ویقین یکی از چهار پایه ایمان بوده ، رعایت عدالت نشانه خردمندی وعدم رعایت آن نشانه جهالت است .هرچند امام نخستین گام عدل را بیرون راندن هواى نفس از دل می داند اما مهمترین جنبه عدالت ،جنبه اجتماعی آن یعنی رفتارعادلانه در اجتماع می باشد .عدالت فردی زمینه را برای گسترش عدالت اجتماعی فراهم می آورد.دراندیشه امام علی علیه السلام برپایی عدالت آثارمثبتی در اجتماع دارد که عبارتند از:1- عافیت وسلامت اجتماع ومایه گشایش براى جامعه 2- شکست دشمن و اتحاد ملت 3- پیوند عاطفى میان مردم و زمامداران وبقای حکومت 4- جلب رضایت توده مردم 5- رسیدن حق به ذی حق 6-فراوانی نعمت وبرکت گسترده7- استوارشدن شاخصهاى عدالت .بی عدالتی نیز از منظر امام (ع) دراجتماع آثار منفی دارد که عبارتند از 1- ترک وطن وشورش اجتماعی 2- مایوس شدن ضعیفان وطمع زور مداران 3- اسراف وتبذیر 4- شکاف طبقاتی وتبعیض 5- ظلم .با توجه به اهمیت عدالت از منظر امام علی (ع) و آثار مثبت آن در اجتماع در این پژوهش با روش کتابخانه ای برآن شدیم که به این موضوع از دیدگاه نهج البلاغه بپردازیم.