بررسی فقهی رجحان تعلیم آموزه‌های جنسی در دوره نوجوانی

آموزش جنسی بخش مهمی از تربیت جنسی است. این نوع آموزش، در راستای افزایش دانش، آگاهی و ارتقای مهارت متربیان در امور جنسی و جنسیتی آنان صورت می‌گیرد. عدم تدوین پژوهشی مبتنی بر فقه اهل بیت (ع) و نیز فقدان برنامه‌ای جامع برای ارائه آموزش جنسی، والدین و مربیان را دچار سردرگمی در انتقال محتوای آموزشی در این زمینه نموده است. ازاین‌رو، این پژوهش در راستای جبران کاستی پژوهشی موجود و با روش اجتهادی احکامِ مربوط به تعلیم برخی از آموزه‌های جنسی از دیدگاه فقه اهل بیت (ع) را در دوره‌ نوجوانی، بررسی و حکم هر آموزه‌ای را از ادله عامه [قواعد عامه] و خاصه قرآن و سنت و نیز ادله عقلی استخراج نموده است. تعلیم آموزه‌های جنسی به متربیان [فرزندان]، با توجه به سن، جنسیت و توان جسمی، جنسی و روانی آنها در ساحت‌های شناختی، عاطفی و رفتاری، گاهی مشروع و در برخی موارد نامشروع است. این پژوهش، بر اساس روش استدلالی مذکور، تعلیم آموزه‌هایی نظیر: تعلیم احکام مرتبط با بلوغ جنسی و تعلیم احکام مرتبط با جنسِ مخالف نامحرم را در دوره نوجوانی راجح [اعم از الزامی و غیر الزامی] دانسته است. در این دوره، محوری‌ترین مساله آموزشی، احکام مرتبط با بلوغ جنسی بیان شده است.