راهکارهای فقه امامیه جهت تربیت جنسی متربّیان جوان و پیشگیری از انحرافات جنسی

«تربیت جنسی» به اقداماتی گفته می شود که از دوران اوّلیه زندگی انسان، به منظور رشد صحیح غریزه جنسی صورت می گیرد و هدف از آن، اطلاع رسانی جنسی، انجام درست وظایف جنسی و بقای نسل و آرامش در زندگی است. از نظر اسلام، هدایت و کنترل غریزه جنسی به منظور حفظ سلامت جنسی و عفّت و پاکدامنیِ انسان لازم است. یکی از دوره های حسّاس زندگی، سنین جوانی است که غرایز جنسی به اوج خود می رسد و اگر به روش صحیح مهار نشود، ممکن است جوان به گناه بیفتد. این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری کتابخانه ای، راهکارهایی برای تربیت جنسی متربّیان جوان به منظور پیشگیریِ آنان از انحرافات جنسی ارائه داده است. با تحلیل منابع فقهی روشن شد هنگام مواجهه جوان با نیازهای جنسی، در مواقعی که ضرر و مفسده‌ای از عدم تزویج باشد، «ازدواج» بر متربّی «واجب» و در غیر آن، «استحباب» دارد و برای کسانی که امکان ازدواج ندارند، «واجب» است برای مبارزه با انحرافات جنسی، «عفّت» پیشه کنند. در ادامه، در ارتباط با هر راهکار، ادلّه(قواعدِ) عامّه و خاصّه آن بررسی شده است.