نقش والدین در تربیت عقلانی فرزندان با تاکید بر استعداد یابی از منظر فقه

تربیت عقلانی که هدف آن پرورش قوای عقلانی است ازجمله مسائلی است که هر فردی در مسیر زندگی خود به آن نیازمند بوده و پرورش این بعد از ابعاد وجودی باعث شکوفایی استعداهای متنوعی درمتربی می‌شود. در واقع می‌توان اینگونه بیان کرد که از مهمترین دغدغه‌های والدین پرورش استعداد یابی و شناسایی حوزه‌های آن در عصر حاضر است. مسلما هر انسانی دارای استعدادهای ذاتی می‌باشد که او را از دیگران متمایز می‌کند و شناسایی استعدادهای صحیح فرزندان باعث اکمال و رشد آنها می‎شود. این موضوع در مباحث تربیتی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. و نقش والدین بیشتر از هر مجموعه‌ی تربیتی حائز اهمیت است. این موضوع از منظر فقه نیز دارای اهمیت است به این جهت که والدین به عنوان متولیان امر تربیت دارای وظایف مهمی هستند و بی توجهی والدین به این مساله پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت. این پژوهش قصد دارد این موضوع را از نگاه فقه و جایگاه تربیتی آن بررسی کند. با این تامل که فقه اسلامی چه احکامی را ویژه والدین قرار داده است و نقش تربیتی آنها در این موضوع چگونه است؟ این پژوهش با اتکا به روش تحلیلی-توصیفی و بررسی آیات قرآن و روایات به تدقیق این مهم می‌پردازد.