بازپژوهی فقهی- تربیتی بر دخالت اطرافیان در زندگی زوجین

یکی از مشکلات امروز خانواده‌ها، طلاق زوجین به دلیل دخالت اطرافیان است. دخالت دیگران در تصمیم ها و امور زندگی خانواده ها خصوصاً خانواده هایی که تازه تشکیل شده، نتیجه ی عدم استقلال زوجین و ناباوری والدین به توانمندی فرزندانشان نسبت به اداره‌ی زندگی خویش است. هدف نوشتار حاضر، بررسی فقهی و تربیتی دخالت اطرافیان در زندگی زوجین و باید و نبایدهای آن است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، آیات، روایات و دیدگاه فقهای شیعه بررسی و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان داد: بر اساس اسلام سیستم خانواده( سیستم زوجینی) نیاز بر تعامل با بیرون از خانواده دارد و راههای تعامل با بیرون از خانه و خانواده بسته نشده است؛ ولی اگر تعامل با بیرون موجب شکسته شدن حریم خانواده شود، اسلام این را نمی پذیزد؛ زیرا مقدمات دخالت همچون تجسس، تجاوز به حریم خصوصی و سوء ظن زمانی دخالت در زندگی اطلاق می شود که به تحمیل اراده و تاثیر در تصمیم گیریها منتهی شود، و ممنوعیت از چنین دخالتی به وسیله ی اصل عدم سلطه، آیات و عقل ثابت می شود؛ اما اگر دخالت به منظور ارشاد و راهنمایی باشد، جایز است که به وسیله ی آیات و وجوب امر به معروف و نهی از منکر قابل اثبات است.