بررسی مقایسه ای کاربست تربیت عاطفی، شناختی و رفتاری در تقرّب و بندگی با تاکید بر فقه تربیتی

در متون اسلامی، تربیت عاطفی در مقایسه با دو تربیت شناختی و رفتاری، نقش ویژه ای در تقرّب و بندگی دارد، ولی این مساله در مباحث تربیتی مغفول مانده است و در موقعیّت فعلی، به آن احساس نیاز می شود. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و براساس منابع کتابخانه ای و متون دینی انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که؛ تربیت عاطفی بر تقرّب و بندگی در حیطه شناختی تاثیر گذار است و باعث تقویت شناخت می شود. از اسباب تقرّب در این حیطه، از ایمان و عقیده حق و علم می توان نام برد. محبّت، خوف و رجا از اسباب تقرّب در حیطه عاطفی است. موضوع علم فقه، فعل مکلّف است و نسبت به چگونگی رفتار او، دستور دارد و یکی از گونه ها یا ابواب فقه، فقه عبادی و تکلیفی است که طاعت، ترک محرّمات و انجام واجبات از اسباب تقرّب رفتاری شمرده شده است. این اسباب در این سه حیطه بر یکدیگر تاثیر متقابل داشته و باعث تقویت و تحکیم یکدیگر می گردند. حاصل آنکه، فقه پویای اسلامی، نقش ویژه ای در زمینه سازی و شکوفایی و رشد استعدادهای آدمی و باعث نیل متربّی به کمال نهایی یعنی رسیدن به قُرب الهی می شود.