تجلی نهج‌البلاغه در کتاب فارسی 3

در نظام آموزشی ایران اسلامی، زبان و ادبیات فارسی جایگاهی رفیع و والا دارد؛ زیرا از یک‌سو حافظ و پاسدار میراث فرهنگ و ادب و پیشینه ارزشمند سرزمین ما و معرف چیستی و کیستی ملت فرزانه و فرهیخته ایران در درازنای تاریخ است و از دیگر سو، مناسب‌ترین ابزار انتقال فرهنگ و معارف الهی، اسلامی، دینی و ملی ما از نسل‌های گذشته به نسل‌های آینده است. از طرفی، نهج‌البلاغه حضرت علی بن ابی طالب (ع) از نخست پیدایش، تاثیر عمیقی بر فرهنگ و ادب عربی و فارسی گذارده و شاعرانی هم‌چون رودکی و فردوسی قبل از جمع‌آوری نهج‌البلاغه (حدود سال 400 هجری قمری) نیز از سخنان مولای متقیان که در جهان اسلام شایع و سایر بوده است، متاثر شده‌اند؛ زیرا این کتاب علاوه بر لطایف عرفانی، لبریز از پندها و نصیحت‌هایی است که درهای هدایت را به سوی هدایت‌جویان می‌گشاید. با عنایت به موارد موصوف، در این مقاله با محور قرار دادن آموزه‌های اخلاقی به بررسی پاره‌ای از مطابقات‌های مفهومی، مضمونی و لفظی نهج‌البلاغه با متون درسی کتاب فارسی 3 پرداخته شده است.