شاخص‌های مدیران فرهنگی از منظر نهج‌البلاغه

مدیر فرهنگی به افرادی اطلاق می‌شود که در سازمان‌های فرهنگی اعم از دولتی و مردمی مشغول به فعالیت هستند. این مدیران کار سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی را در سازمان برعهده دارند. البته وظایف دیگری را نیز در راستای تحقق سیاست‌ها و برنامه‌های طراحی شده به صورت مستقیم و غیرمستقیم دارا می‌باشند. در این حوزه مدیرانی موفق و موثر عمل می‌کنند که از برخی از خصوصیات و ویژگی‌ها برخوردار باشند که این موارد را بعضاً تحت عنوان شاخص‌های مناسب مطرح می‌نمایند. شاخص به کیفیت یا کمیتی اطلاق می‌شود که گروهی از عوامل یا متغیرهای نسبتاً مشابه و همگن را در بر می‌گیرد. در نوشتار حاضر با رویکرد تحقیق ثانویه و از روش تحلیل مضمون، مقالات و تحقیقات مرتبط با موضوع که در سال‌های اخیر منتشر شده بودند مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت با بررسی متن 30 مقاله علمی-پژوهشی که ارتباط بیشتری با عنوان اثر حاضر داشتند، مضامین پایه‌ای استخراج شد و در چند مرحله مورد تحلیل قرار گرفت. در نهایت 6 شاخص کلان و 16 شاخص خُرد برای یک مدیر فرهنگی در تراز نهج‌البلاغه به شرح زیر شناسایی شد: شاخص فرهنگی (فرهنگ ملی و فرهنگ مذهبی)، شاخص فلسفی (تکلیف‌محوری و انسان‌مداری)، شاخص مدیریتی (کارکنان، ارباب رجوع، مهارت‌ها، ضوابط سازمانی و وظایف سازمانی)، شاخص اخلاق حرفه‌ای (بایدها و نبایدها)، شاخص دانایی (نگرش و رفتار) و شاخص دموگرافیک (صفات برجسته و صفات ممنوعه).