فراحرفه‌گرایی در مدیریت علوی مطالعه موردی: بررسی نامه‌ها و خطبه‌های حضرت علی (ع) به کارگزاران در نهج البلاغه

در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از توصیه‌های حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه خطاب به کارگزاران، مرام‌نامه اخلاقی مدیران بازخوانی شود و با مقایسه آن با مولفه مرام اخلاقی، از مولفه‌های حرفه‌گرایی، تفاوت توصیه‌های اخلاقی حضرت به مدیران با توصیه‌های اخلاقی در حرفه‌گرایی، بر مبنای رفتارهای ارتباطی چهارگانه انسان، تبیین و تحلیل گردد. یافته‌های این جستار نشان می‌دهد که توصیه‌های حضرت به مدیران در رفتار ارتباطی قدسی شامل تعظیم داشتن خداوند و آخرت‌گرایی از بعد نظری و انجام فرایض و نماز به وقت و امثالهم از بعد عملی است. توصیه‌های حضرت به مدیران در مخالفت با هوای نفس، تقویت روحیه استقامت و پایداری و نظیر آن از توصیه‌هایی است که مربوط به رفتار ارتباطی درون‌شخصی مدیران است. توصیه‌های حضرت مرتبط با رفتار ارتباطی بین‌شخصی مدیران در دو دسته ارتباط با مردم از یک طرف، و ارتباط با سازمان، کارکنان و مسئولان عالی‌رتبه از طرف دیگر، قابل دسته‌بندی است. توصیه‌های کلی حضرت امیر (ع) در حفظ امانتداری، استفاده مطلوب از نعمت‌ها و پرهیز از فساد در زمین برای تبیین ارتباط برون‌شخصی مدیران است. از تحلیل این یافته‌ها نتیجه می‌شود که توصیه‌های حضرت علی (ع) در رفتار ارتباطی قدسی کاملا متفاوت بوده و نقش محوری را برای اجرایی شدن توصیه‌های سه رفتار ارتباطی دیگر ایفا می‌کند. از نگاه ایشان خدامحوری و آخرت‌گرایی که با انجام واجبات الهی و دوری از حرام‌ها و مانند آن حاصل می‌شود، می‌تواند ضمانت اجرایی برای ایجاد رفتارهای ارتباطی سازنده و خوب در حوزه‌های درون شخصی، بین شخصی و برون شخصی مدیران باشد.