تحلیل فقهی روایات مذمت زن از دیدگاه نهج‌البلاغه

موضوع این مقاله تحلیل و بررسی تعابیر مذمت‌آمیزی است که درباره زنان در نهج‌البلاغه آمده است. روایاتی هم‌چون نقصان عقل زن، منع از مشاوره با زنان، نهی از مدیریت و ... ممکن است منجر به نکوهش و کم‌ارزشی زن شده و خدشه و ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به اسلام وارد سازد. تحقیق حاضر به منظور بررسی روایات مذکور به روش کتابخانه‌ای از منابع حدیثی و تفاسیر شیعه بهره برده است. از مهم‌ترین یافته‌های این مقاله این است که از دیدگاه شیعه سند برخی روایات مذکور غیرقابل قبول است و هم‌چنین دلالت برخی روایات نیز در نکوهش زن صحیح نیست. زیرا برخی از آن‌ها قابل تاویل است و با برخی از آن‌ها مانند نقصان عقل علاوه بر تاویل، در مورد فرد خاصی صادر شده و قابل تعمیم به عموم زنان نیست. از طرفی برخی از روایات مذکور مانند منع از مشاوره با زنان یا خلاف مشورت زن رفتار کردن، مخالفت با قرآن و سنت پیامبر (ص) است. بنابراین در حقیقت روایاتی که در ظاهر بر ذم و نکوهش جنس زن به دست نمی‌آید.