تبیین مولفه‌های فلسفی رویکرد ارتباط‌گرایی در محیط یادگیری الکترونیکی

ورود به عصر جدید و ظهور فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی باعث شد تا پژوهشگران حوزه علوم تربیتی در کاربست رویکردها و نظریات یادگیری، تامل و بازنگری داشته باشند و وارد فصل جدیدی بنام رویکرد ارتباط‌گرایی شوند. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ ماهیت داده از نوع کیفی و از نوع تحلیل متنی است که در گردآوری داده‌ها از روش اسناد کاوی استفاده شد. جهت جمع‌آوری و توصیف مقالات مرتبط از روش مروری روایتی استفاده شد که جامعه آماری پژوهش شامل مقالات و اسناد علمی مرتبط با مولفه‌های رویکرد ارتباط‌گرایی در یادگیری الکترونیکی بود که در نهایت پانزده مقاله مرتبط با موضوع نیز از پایگاه‌داده google scholar غربالگری و با معیار بِتِن و نرم‌افزار pop انتخاب شد. با ابزار فیش‌برداری، داده‌ها جمع‌آوری شد و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها این پژوهش در چهار مرحله توصیف، تحلیل، استنتاج و تبیین انجام پذیرفت. در این مقاله به جایگاه، اصول و کاربرد رویکرد ارتباط‌گرایی در محیط یادگیری الکترونیکی با تاکید بر نظرات محققان پرداخته شده است. در نهایت می‌توان گفت رویکرد ارتباط‌گرایی، برای این عصر آموزش با تاکید بر محیط یادگیری الکترونیکی مناسب است و می‌تواند جوابگوی نیاز‌های فراگیران در این دوره‌ها چه به‌صورت رسمی و چه به‌صورت غیررسمی باشد. همچنین باتوجه‌به ظرفیت و پیوندهایی که رویکرد ارتباط‌گرایی در محیط یادگیری ایجاد می‌نماید، می‌توان این رویکرد و نظریات یادگیری مبتنی بر این رویکرد را برای محیط‌های یادگیری الکترونیکی موثر و مفید معرفی نمود.