نقش فناوری‌های پهپادی در نبردهای ناهمگون با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه فازی در بازی جنگ

جنگ پدیده ای شامل نوعی بی‌نظمی و عوامل ناشناخته است. تصمیم‌گیری‌ها بر اساس حرکت اولیه مشخص نبوده و پیش بینی نقش مهمی در آن دارد. بالا بردن مهارت در نبرد، مخصوصاً در نبردهای ناهمگون اغلب با تمرین و مانور ارتقاء می‌یابد و بهترین تمرین بازسازی صحنه نبرد است. در استراتژی نظامی و برنامه ریزی عملیاتی، تغییرناپذیر بودن نسبت به تغییرات محیطی، نشانه پایداری و استحکام نیست، بلکه بیشتر نشانگر بینش ضعیف و عدم درک واقعیات پیرامونی از سوی تصمیم گیرندگان میدان های نبرد است. تنوع درگیری‌ها در زمان ها و مکان های مختلف ضمن ایجاد فرصت ها و تهدیدها برای طرفین درگیری، نیاز به هوشمندی در انتخاب روش جنگیدن، انتخاب تجهیزات و ... را بیان می کند. سطح و نوع برخورد طرفین جنگ لزوماً یکسان نیست. مثلاً عدم توازن متداول در تجهیزات نیروهای عملیاتی ایجاب می کند که یکی از طرفین به جنگ های نامتقارن روی آورد. در این مقاله ابتدا تعاریف جامعی از بازی جنگ و جنگ ناهمگون ارائه شده و ویژگی های آن بررسی و مشخص می شود. سپس پهپاد و ویژگی‌های آن متناسب با صحنه نبرد ناهمگون شناسایی می گردد. در ادامه با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای به بررسی چگونه تاثیر ویژگی های پهپادها در صحنه های نبرد ناهمگون پرداخته شده و ویژگی پهپادها به ترتیب اهمیت، رتبه‌بندی می گردند.