پیشرفت‌های اخیر در حسگرهای الکتروشیمیایی غیر آنزیمی برای سنجش حساس متیل پاراتیون

در کشاورزی مدرن، استفاده گسترده از سموم دفع آفات برای بهبود موثر راندمان تولید محصولات کشاورزی نقشی بی‌جایگزین و مهم دارد. به عنوان پراستفاده‌ترین و سمی‌ترین آفت‌کش‌ها، آفت‌کش‌های ارگانوفسفاتی می‌توانند به طور برگشت‌ناپذیر فعالیت کولین استراز را مهار کنند که باعث انباشت آستیل کولین در سیناپس‌ها به مقدار زیادی می‌شود، بنابراین با انتقال پالس‌های عصبی تداخل کرده و حتی منجر به مرگ حیوانات می‌شوند. با این حال، باقی مانده‌های پایدار این آفت‌کش‌های سمی در سبزیجات، میوه‌ها و آب آشامیدنی مختلف اثرات مضری بر سلامتی دارد. در نتیجه، نظارت سریع بر این مواد شیمیایی مضر از طریق روش‌های ساده و مقرون‌به‌صرفه بسیار مهم شده است. در چنین مواردی، روش‌های الکتروشیمیایی مسیرهای تشخیص ساده، سریع، حساس، قابل تکرار و مقرون به صرفه را ارائه می‌دهند. برای غلبه بر محدودیت‌های مرتبط با حسگرهای الکتروشیمیایی آنزیمی، حسگرهای غیر آنزیمی به عنوان جایگزینی امیدوارکننده و ساده‌تر ظاهر شده‌اند. در سال‌های اخیر حسگرهای غیر آنزیمی فعالیت برتری را نظیر حد تشخیص تا غلظت فمتومولار (m 15-10) و گزینش‌پذیری بالاتری به کمک با پلیمرهای حک شده مولکولی و اثرات هم افزایی بین نانومواد کربنی، فلزات و آلیاژهای اکسید فلزی و سایر رویکردهای جایگزین نشان داده‌اند. مقاله مروری حاضر مروری بر پیشرفت‌های اخیر در توسعه حسگرهای الکتروشیمیایی غیر آنزیمی برای تشخیص متیل پاراتیون (mp) ارائه می‌کند. روش طراحی الکترودها، مکانیسم عملکرد الکترود و معیارهای عملکرد تجزیه‌ای آنها، نظیر حد تشخیص، حساسیت، گزینش پذیری و محدوده خطی، بررسی و مقایسه می‌شوند. علاوه بر این، چالش‌های موجود در این زمینه به سرعت در حال رشد همراه با راه حل‌های بالقوه برای آنها مورد بحث قرار می‌گیرد که ساخت حسگرهای غیر آنزیمی پیشرفته و پایدار را در آینده تسهیل می‌کند.