مقایسه تضعیف نور در محیط های کلاسیکی و کوانتومی رادارهای کوانتومی

به کارگیری فناوری کوانتومی در سیستم راداری یکی از مهمترین علوم و فناوری های نوظهور و شالوده شکن در حوزه دفاعی بشمار می رود. مزایای رادارهای کوانتومی نسبت به رادارهای کلاسیکی باید نسبت به پارامترهای راداری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. یکی از برجسته ترین مشخصه های راداری، تضعیف نور در محیط های کلاسیکی و کوانتومی در حین انتشار از محیط می-باشد. معادلاتی که فوتون ها و برهمکنش آنها با ماده را توصیف می کنند از دیدگاه کلاسیکی و کوانتومی مورد بحث قرار می-گیرند. از آنجائیکه فوتون، میدان های الکترومغناطیسی از فوتون ها ساخته شده اند و الکترودینامیک کوانتومی نظریه نسبیتی است که دینامیک فوتون ها و برهمکنش های آن با ماده را توصیف می کند، لذا در این مقاله فقط به تلفات میرایی یک رادار کلاسیکی با رادار کوانتومی مقایسه و بحث می شود. نتایج بررسی نشان داده است که می توان یک معادله موج برای فوتون با وجود این پیچیدگی ها، برای احتمال تشخیص فوتون و همچنین یک تابع موج فوتون تقریبی برای نور تک رنگ در نظر گرفت. همچنین، می توان یک نظریه کوانتومی برای تضعیف نور با در نظر گرفتن زنجیره ای از تقسیم کننده های پرتو ساخت.