مطالعة عددی تاثیر هندسة آبگیر ایستگاه‌های پمپاژ بر وضعیت سرعت‌های برشی حاکم بر آن

عموماً از ایستگاه‌های پمپاژ کنار رودخانه‌ای برای مصارف در زمین‌های کشاورزی، آبیاری، تاسیسات تولید برق و ... استفاده می‌شود. مشکل ترسیب در دهانه آبگیر و حوضچه مکش این ایستگاه‌های یکی از مشکلات اصلی بهره‌برداری از آن‌هاست. معمولاً برای جلوگیری از این مشکل چند بار در سال عمل رسوب‌زدایی انجام می‌شود که بالتبع به طور قابل‌ملاحظه‌ای منجر به بالارفتن هزینه بهره‌برداری این ایستگاه‌ها خواهد شد و مشکلات بسیاری را به وجود خواهد آورد؛ بنابراین شناخت الگوی جریان در ورودی آبگیر برای جلوگیری از وقوع پدیده رسوب‌گذاری و یا به‌حداقل‌رساندن آن بسیار حائز اهمیت است. در مطالعه حاضر به بررسی عددی تاثیر هندسه آبگیر بر پتانسیل جریان برای انتقال رسوبات بستر به آبگیر پرداخته شد. در این راستا بر خلاف‌کارهای گذشته بجای تخمین ابعاد ناحیة جداشدگی جریان، سرعت برشی متوسط‌گیری شده در دهانه محاسبه و مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد دهانه‌های فعال و افزایش نسبت عرض کانال آبگیر به کانال اصلی سرعت برشی متوسط‌گیری شده در دهانه و در نتیجه پتانسیل جریان برای انتقال رسوب افزایش می‌یابد.